Kendimizi mutsuz, huzursuz hissettiğimiz zamanlarda; hiç vakit yitirmeden yalnızlığımızı sırtlanıp kendimize koşarız.
Yani içimize, benliğimize sığınırız, o an.
İçimiz, sadece bir kişinin girebileceği birçok rafları olan duygu kilerimizdir.
En üst raflarda umutlarımızı, hayallerimizi, ertelenmiş duygularımızla, yarım kalmışlıklarımızı,
Ve pişmanlıklarımızı, keşkelerimizi, belkilerimizi,
Ve hatta günah kabul ettiğimiz sırlarımızı, yasak sevdalarımızı saklarız.
Zaman zaman girdikçe o duygu dolu kilere tinimiz adeta boyut değiştirir.
O duygu kilerinde ya benliğimizi der-dest edip yargılar, hüzünleri ve acıyı sağarız.
Ya da raf ömrü bitmiş duygularımızı sabırla hayata çekip tinimizi arıtırız.
E. P
İçimiz, sadece bir kişinin girebileceği birçok rafları olan duygu kilerimizdir.
En üst raflarda umutlarımızı, hayallerimizi, ertelenmiş duygularımızla, yarım kalmışlıklarımızı,
Ve pişmanlıklarımızı, keşkelerimizi, belkilerimizi,
Ve hatta günah kabul ettiğimiz sırlarımızı, yasak sevdalarımızı saklarız.
Zaman zaman girdikçe o duygu dolu kilere tinimiz adeta boyut değiştirir.
O duygu kilerinde ya benliğimizi der-dest edip yargılar, hüzünleri ve acıyı sağarız.
Ya da raf ömrü bitmiş duygularımızı sabırla hayata çekip tinimizi arıtırız.
E. P
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder