"Tabi anneciğim..."
Sevinçli çığlıklarla serçeler gibi koşturdu çocuk avluya doğru.
Zor nefes alan kadın ona hüzünlü, kederli çizgilerle bakanlara başını çevirdi:
" Bebeğim sizlere emanet!"
Zor fısıldamıştı son sözleri.
Yavaş yavaş kapandı annenin kirpikleri.
Çocuğun gri gökyüzüne uzanmıştı bakışları. Güneş bulutların arkasındaydı.
Avuçlarını uzatıp bekledi çocuk.
Sonra vazgeçip geri döndü.
Gardiyan omuzlarından tutup gülümsedi çocuğa...
" Güneşimizi çalmışlar, şikayetçiyim bulutlardan!"
Emine Pişiren
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder