İlk kez içtiğimde yaşadığım tattığım o yılı hiç unutmam!
Yoksul bir arkadaşımı geçirdiği trafik kazası nedeniyle evinde ziyaret etmiştim.
Yer İstanbul Üsküdar...
Takvimler 1980 yılının Ağustosunu gösteriyordu..
İş çıkışı eşimle o dostlarımıza uğramıştık
Hal hatırdan sonra Eşi birşeyler ikram etmek istemişti.
" Ne içersiniz?"
Oysa sıcaktan dilim damağım kurumuştu. Karnımda açtı. Kısa bir duraklama sonrasında
" Soğuk su," dedim hafif bir tebessümle...
Nasıl olsa evimiz 2 durak ötedeydi. Eve gidince yemeğimizi yerdik. Şimdi onları ne zahmete sokayım, diye düşünmüştüm.
Az sonra tepside uzun bardakların içinde kahve rengi, az da kızılımsı sıvı ile arkadaşımızın eşi salona girmişti.
Bir yudum içtiğimde şoklardaydım. Ağzımda yayılan toprak kokusu sonrasında farklı bir tad, soğuk bir içeceği yudumlarken aldığım lezzet müthişti!
" Ah bu nasıl bir içecek?!"
İkram eden eşi endişelenmişti.
" Beğenmediniz mi?"
Hemen atıldım:
" Yo, yoo bilakis tadı çok hoşuma gitti. Adı nedir bunun?"
" Meyan kökü. Bizim memlekette yazın ve kışın hep bunu içeriz "
Bir yudum daha aldım. Bu kez toprak kokusuna alışan damağım, o meyan kökünün harika tadını hissetmişti.
Üüçüncü yudumda dilden tat alamıyordum. Yutunca boğazımda takılı kalan müthiş bir tat yayılıyordu mideme doğru.
Bu tat ile beni buluşturmuş, Tarsuslu o dostlara buradan sonsuz ve minnetle teşekkür ederim.
...
Kimi dostluklar da aynı meyan kökü tadında değil miydi?
Önce anlayamazsın. Sonra öyle bir anda dostluk elini uzatır ki, asla o anı unutamazsın.
Meyan kökü tadında öyle güzel dostlarım vardır ki...
Arada mesafe olsa bile yazın da kışın da sevgiyle kucaklaşırım onlarla.
Kimileri de Itır Kokuludur. Hani yaprakları yeşil ve hafiften tüylü, minik lila rengi çiçekleri ile evimizin baş köşesini süsleyen bir çiçek var ya...
Önce hiç koku vermez. Ancak dokunup, ovalarsanız öyle muhteşem bir koku salar ki parmak uçlarınızda bir kaç dakika baharatlı kokusu kalır. İçinizi limon ferahlığı kaplar.
İşte öylesi iç huzuru veren ıtır kokulu dostlara sahibimdir ben.
Nerede olurlarsa olsunlar, sevgi çiçeği gibidirler.
" Gel" dediğimde neden, niçin sorusunu sormadan gelirler onlar.
İlaç gibidirler. Şifalıdır sohbetleri de.
Bende aynı duygu yoğunluğu ile koşarım o dost gönüllere.
Şimdi gelelim mi Itır ve meyan kökünün kimyasına, faydalarına?
"...Meyan kökü, Antik Yunanlılar meyan kökünü astımı tedavi etmek için kullanmışlardı.
Belki de daha önce hiç görmediğiniz bir bitkidir. Ama Meyan kökü yıllardır dalak sağlığı, öksürükleri durdurmak, akciğerleri yatıştırmak, ateş düşürmek için ve bir detoks olarak kullanılmaktadır.
Meyan kökü, stresle başa çıkmak için hormonları üreten böbrek bezleri için bir toniktir. Zayıf böbreküstü bezleri sürekli yorgunluk, depresyona iyi gelir.
En önemlisi kış aylarında astım, saman nezlesinde, allerjilerde kullanılır.
Özellikle bir fincan meyan kökü çayı alerjik semptomları iyileştirebilir ve iltihaplanmayı düşürerek solunum yollarını rahatlatır.
Hafif bir balgam sökücüdür.
Meyan kökü, hazımsızlık içinde içilir. Özellikle reflüfe..
Midede ki asit salgısını düşürmeye yardımcı olur ve mide çeperi için koruyucu bir mukus sağlar. Ülserler için iyi bilinen bir ilaçtır..."
Itır Çiçeği, sardunya çiçeğinin yapraklarına çok benzer.
En iyi ağrı kesicidir.
Kaynatıp suyunu yüze sürünce detoks etkisi yapar. Cild kırışıklıklarna iyi gelir. Yüzünüz ışır ve güzelleşirsiniz.
Yüz ve makyaj temizlemede kullanılabilir.
Haşladığınız yaprakları sakın atmayın!
Onları bir beze lapa halinde koyup dizlere veya bele bağlanırsa ağrılar yok olur. Artrite iyi gelir.
Itır çiçeği aynı zamanda insana limon kokusu ferahlığı verir. Parfümü de yapılabilir.
Ben yapraklarını kaynatıp bir şişeye koyup dolapta saklıyorum.
...
Evettt...
Meyan kökü ve Itır kokulu tadında şifalı dostlarınız olması umudunu hiç yitirmeyin.
Sevgiyle kalın.
Emine Pişiren
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder