ÖLMESİN NE OLUR İNSANLIK

Alman yazar ve şair Goethe der ki:

" Annemden duygusallığı, babamdan aklı almışım."
Çok doğru bir söylem.
"Sağlıklı bir aile toplumun en küçük topluluğudur, "derdi ilkokul öğretmenlerimiz.
Toplum sağlıklı olursa savaşlar, kavgalar olmaz.
İnsanlık da ölmez!

Daha bugün biri bana;
" Nerelisin abla?" Dediğinde,
 " Önemli mi ablası?" Dediğimde şöyle bir yüzüme baktı,
"anladım sende bizim oradansın," dedi.
Güldüm, hoşuma gitmişti verdiği yanıt:
" Sizin orası Bitlis mi?" Diye sordum.
Yüzünde masum gülümseyen bir ifade vardı:
" Batman" dedi.
Biraz espri yapıp dünyada her insanın eşit doğduğunu, insanların kardeş olduğunu tam söyleyecektim ki, vazgeçtim. Bu düşüncemi yuttum. Ve dedim ki;
" Hah, bende oralıyım!"
Der demez bana
" Toprağımın kokusunu anlarım ben" diyerek bir sarılışı vardı ki, bana sormayın..!

Doğu acılı...
Doğu tam bir paradox...
Doğu ihmal edilmiş,
Geç kalınmış bir bölgemiz...
Duygular bizi biz yapıyor.
Dünya kardeş aslında...
Adem ve Havva ise bir masal ana babamız...
O halde neden birbirimizi yok ederiz?
Genetik bir arıza, diyorum, kendimce...
Kabil öldürmeseydi keşke abisi Habil'i...
Belki de onlar da bir masal...
İşte biz masallarla büyüyen bir neslin çocuklarıyız...
Bizden geride yok.
Düşünen, sorgulayan, paylaşan, emin ve güvenilir son nesiliz işte...
Yok bizden ötesiii...
Ölmesin ne olur insanlık...

Emine Pişiren/2020