Yaşlı kadın elindeki maşrapa ile terasındaki çiçekleri sularken fesleğen ve reyhanı biraz okşamıştı. Daha sonra da havada asılı kalan hoş kokuyu içine derin derin soludu..
" Ohh, canlarım benim. Ne güzel, miss gibi kokuyorsunuz."
Ve kadın iç rahatlığı ile terastan ayrıldıktan sonra. Her iki çiçek aralarında konuşmaya başlamışlardı.
Fesleğen reyhana merakla sordu:
" Kokun kokuma çok benziyor. Ama rengin benimkinden neden farklıdır?"
Reyhan gülümsedi:
" Hiç doğruya eğik, yamuğa doğru dendiğini duydun mu?"
Fesleğen:
" Hayır duymadım"
Reyhan:
" Tanrı bizi böyle yaratmış. Nedeni sorulmaz... Vardır elbet bir nedeni".
Fesleğen:
" O halde biz seninle kardeşiz".
Reyhan:
" Evet."
...
Cicero'un dediği gibi;
" Bazı ruhlar bir önceki yaşantılarında kardeş, akraba ve dostturlar. Ve onlar ilk karşılaştıklarında sanki daha öncelerden tanışmış, birlikteymiş hissi duyumsarlar."
...
Emine Pişiren
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder