Hayat otobüse, kader duraklara biz insanlar içindeki yolcular gibiyizdir.
Kontrol sürücüdedir.
Yolculuğumuz kah kısa, kah uzundur.
Adrese vardık mı, kapıyı çalarız.
Ve kapı sadece çalana açılır...
İlk durak doğum, son durak ölümdür.
İlk durak ile son durakta inmemiz sadece sürücünün; ara duraklar bizim irademizle gerçekleşir.
Ara duraklarda indik mi, yine bir diğer durağa varmak için hayata tutunmamız gerek.
Çünkü; hayat ile kaderin arasında muhteşem bir uyum vardır.
Biz yolcular bu uyumu yakaladık mı mutlu yaşarız.
E. P
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder